Ινδιάνοι - 2

Οι Ινδιάνοι, που συνηθίζονται να αποκαλούνται ιθαγενείς  πληθυσμοί, είναι κάτοικοι της Νότιας και Βόρειας Αμερικής. Το όνομά τους προέρχεται από τον Χριστόφορο Κολόμβο ο οποίος, ενώ είχε φτάσει στην Αμερική, νόμιζε ότι είχε φτάσει στην Ινδία. 

Η ιστορία των Ινδιάνων είναι πολύ γνωστή, επειδή δόθηκαν πολλές ερμηνείες. Σήμερα ζουν μερικές χιλιάδες μόνο, κάποτε όμως ο πληθυσμός τους ήταν γύρω στα 12 εκατομμύρια και ήταν χωρισμένος σε περίπου 300 φυλές στις οποίες υπήρχε πολύ μεγάλη πολιτική εξουσία. Οι ιθαγενείς αυτοί της Αμερικής είχαν έρθει από την Σιβηρία περνώντας από τον Βερίγγειο πορθμό πριν από εκατομμύρια χρόνια. 

Από τον 19ο αιώνα άρχισαν να τους θερίζουν  πολλές κολλητικές αρρώστιες που έφεραν μαζί τους οι άποικοι από την Ευρώπη, όπως η ιλαρά και η ανεμοβλογιά για τις οποίες δεν είχαν αναπτύξει αντισώματα, γι’ αυτό και ήταν πολύ επικίνδυνες για τους ιθαγενείς Αμερικανούς.

Οι Ινδιάνοι ασχολούνται πολύ με την μουσική. Στην μουσική τους χρησιμοποιούν κυρίως τύμπανα και φλογέρες.

Ασχολούνται επίσης και με την τέχνη όπως την αγγειοπλαστική, την ζωγραφική, την γλυπτική, την χαρακτική και με διάφορες κατασκευές κοσμημάτων.

Επίσης είχαν πολλές καλλιέργειες φυτών όπως ντομάτες, πιπεριές, αβοκάντο, κακάο, βανίλια, ανανά και πατάτες.

ΙΝΔΙΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε μια φυλή Ινδιάνων της οποίας ο αρχηγός είχε μια νεαρή και όμορφη κόρη που την αγάπαγαν όλα τα πλάσματα μα κανένα δεν την είχε πλησιάσει ούτε καν να της μιλήσει.

Μια μέρα ο άνεμος, επειδή την αγάπαγε πολύ, πήγε στην σκηνή του αρχηγού:

- Μεγάλε αρχηγέ αγαπάω την κόρη σου και αυτή εμένα .Θα μου την δώσεις να γίνει γυναίκα μου; του είπε.

- Όχι! του φώναξε με αυστηρό ύφος ο αρχηγός.

Όταν ο άνεμος έφυγε, ο αρχηγός άρπαξε αμέσως την κόρη του και πήγε να την κρύψει σε ένα πυκνό δάσος με μαύρα δέντρα, έτσι ώστε να μην την βρει ποτέ ο άνεμος.Ο άνεμος, όμως, είχε ήδη γίνει αόρατος. Έτσι λοιπόν την επόμενη νύχτα πήγε στο πυκνό δάσος αλλά δεν την βρήκε. Δεν τόλμησε όμως να πλησιάσει ξανά τον αρχηγό των Ινδιάνων, διότι φοβόταν μην την πάρουν από εκεί που την έχουν και την στείλουν μακριά.

Την επόμενη νύχτα ξαναπήγε πάλι στο δάσος, και αυτήν την φορά την βρήκε και πήγαν σε μια όμορφη περιοχή όπου ο άνεμος είχε ένα δικό του κατάλυμα κι έζησαν μαζί τον έρωτά τους.

Όταν ο αρχηγός είδε πάλι τον άνεμο του έριξε μια μπουνιά στο κεφάλι και αυτός έπεσε κάτω αναίσθητος.Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ο άνεμος επανήλθε και συνειδητοποίησε πως η κόρη του αρχηγού τον είχε εγκαταλείψει. Την έψαχνε όλο το βράδυ  και στο τέλος την βρήκε.

Ο αρχηγός την επόμενη μέρα κατάλαβε πως η κόρη του ήταν καιρός να παντρευτεί και αφού αγαπούσε τον άνεμο, ο αρχηγός τον Ινδιάνων αποφάσισε να την παντρέψει.
Παντρεύτηκαν λοιπόν κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς ακόμα καλύτερα.

(Από την Αναστασία)

Πηγή πληροφοριών: el.wikipedia.org